در فصل اول بازی دلتا فورس، انتظارات برای تبدیل شدن این بازی به جایگزینی برای بتلفیلد با شک و تردید روبرو می‌شود. این بررسی بر اساس ۶۰ ساعت تجربه بازی در نسخه PC نوشته شده است.
در اواخر دهه ۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰، ژانر «تاکتیکال-شوتر» برخی از محبوب‌ترین بازی‌های اکشن را به مخاطبان ارائه داد. بازی‌هایی مانند سری Rainbow Six، مجموعه Ghost Recon، بازی‌های Operation Flashpoint، سری SWAT، مجموعه Hidden & Dangerous و بازی‌های ARMA از جمله این بازی‌ها هستند که برای بسیاری از بازیکنان نوستالژیک محسوب می‌شوند. IGI نیز جایگاه ویژه‌ای در قلب ما دارد.
سری Delta Force یکی از مهم‌ترین بازی‌های تاکتیکال شوتر بود که از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۹ بسیاری از بازیکنان را با این ژانر آشنا کرد. اما با ورود شوترهای پرهزینه و داستان‌محور در اواخر دهه ۲۰۰۰، این سری به خواب زمستانی رفت. افزایش محبوبیت تاکتیکال‌شوترهای آنلاین در سال‌های اخیر، نیروی محرکی برای بازگشت Delta Force شد. این بار با کمک استودیو چینی Team Jade، Delta Force به‌عنوان یک شوتر نظامی آنلاین با محوریت جنگ‌های بزرگ سندباکس‌محور و رقابت‌های گروهی برای استخراج آیتم‌ها بازگشته است. اما آیا Delta Force توان رقابت با رقبای سرسخت و غولی که EA Dice در حال احیای آن است را دارد؟ همراه بررسی ما باشید.
فصل ابتدایی بازی Delta Force با معرفی دو حالت Warfare و Operations آغاز به کار کرد. البته در منوی بازی بخشی به نام Black Hawk Down نیز وجود دارد که هنوز در دست توسعه است و بازیکنان را به تجربه سایر بخش‌های بازی هدایت می‌کند.
Delta Force به گونه‌ای طراحی شده که تجربه چند بازی مختلف را به صورت یکجا به بازیکنان ارائه دهد. برای علاقه‌مندان به جنگ‌های بزرگ و نقشه‌های وسیع، حالت Warfare در دسترس است. اگر به دنبال تجربه‌ای شبیه به اکستراکشن شوترهایی مانند Escape From Tarkov هستید، بخش Operations مناسب شما خواهد بود. بخش داستانی نیز در آینده به بازی اضافه می‌شود.
این بازی با رویکرد سوپراپلیکیشن‌های چینی توسعه یافته و تلاش می‌کند تا چندین سبک مختلف را در قالب یک بازی ارائه دهد. بازی Delta Force در بخش داستانی با موتور گرافیکی Unreal Engine 5 و در بخش‌های آنلاین با Unreal Engine 4 ساخته شده است.
در حالت Warfare، بازیکنان در قالب دو تیم ۳۲ نفره وارد نقشه‌های بزرگ شده و با یکدیگر به مبارزه می‌پردازند. دو سناریوی اصلی این حالت Attack and Defend و King of the Hill هستند. در Attack and Defend، یک تیم مهاجم و تیم دیگر مدافع است که باید از مواضع خود دفاع کند. تیم مدافع دارای فرصت‌های بازگشت نامحدود است، در حالی که تیم مهاجم باید قبل از اتمام زمان و فرصت‌ها، مواضع حریف را تسخیر کند.
در سناریو King of The Hill، دو تیم ۳۲ نفره در نقشه‌های مختلف بازی به نبرد می‌پردازند. هدف اصلی این است که در مدت زمانی مشخص، مواضع خاصی را تسخیر کنند و منابع مورد نیاز را استخراج نمایند. تیمی که زودتر به تعداد معینی از منابع دست یابد، برنده رقابت خواهد بود. در حال حاضر، حالت Warfare در نقشه‌های زیر برگزار می‌شود:
- Ascension
- Cracked
- Threshold
- Shafted
- Trench Lines
از نقشه‌های نسبتا آینده‌نگرانه‌ی Threshold گرفته تا نبردهای نزدیک در Shafted که یادآور عملیات مترو از Battlefield 4 است، و نقشه‌ی Ascension که بزرگترین نقشه‌ی بازی است و شباهت‌هایی به نقشه دماوند از Battlefield 3 دارد، همه این نقشه‌ها با طراحی‌های جذاب و سناریوهای مختلف، تجربه‌ای هیجان‌انگیز را به بازیکنان ارائه می‌دهند. همچنین نقشه‌ی Trench Lines که جنگ‌های نزدیک در جبهه فرانسه از Battlefield 1 را به یاد می‌آورد، یکی دیگر از نقشه‌های پرطرفدار بازی است.
نقشه‌های بازی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که هر یک از اپراتورهای بازی با استفاده از توانایی‌ها و سلاح‌های خاص خود، می‌توانند تاثیر قابل توجهی بر جریان نبرد و عملکرد تیم خود داشته باشند.
اگر با واحدهای جاسوس (Recon) برنامه دارید که به صورت مخفیانه نقشه را دور بزنید، به پایگاه دشمن نفوذ کنید یا از فاصله دور دشمنان را هدف قرار دهید، یا اگر با واحدهای مهاجم (Assault) و تکیه بر قدرت و سرعت به خطوط مقدم حمله می‌کنید، یا شاید مهندسی (Engineer) ماهر باشید که با خودروهای سنگین دشمنان مقابله می‌کند، نقشه‌های بازی به خوبی طراحی شده‌اند تا به شما امکان انتخاب بهترین استراتژی را بدهند. اما اگر از نقشه‌های بازی راضی هستید، اجازه دهید به مشکلات بازی بپردازیم.
سیستم‌های گیم‌پلی بازی ساختار مناسبی دارند اما با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند. خوشبختانه این مشکلات به دلیل اسکلت‌بندی باکیفیت بازی قابل حل هستند و نیاز به تعامل مناسب بین سازندگان و بازیکنان برای اصلاح آن‌ها دارند، چیزی که می‌تواند سرنوشت بازی را تعیین کند.
در شوترهای تاکتیکی چندنفره، ساختار نقشه تنها بخشی از تجربه بازی است. به‌ویژه در بازی‌هایی که اپراتورها یا قهرمانان مختلف را معرفی می‌کنند. دلتا فورس یکی از این بازی‌هاست که هشت اپراتور مختلف در چهار کلاس مهاجم (Assault)، پزشک (Medic)، مهندس (Engineer) و جاسوس (Recon) را ارائه می‌دهد. هر اپراتور با استفاده از تجهیزات خاص خود می‌تواند بر جریان بازی تأثیر بگذارد و همراهی تیم خود را تضمین کند. یکی از بزرگترین مشکلات بازی نیز به همین توانایی‌های خاص اپراتورها بازمی‌گردد.
یکی از بزرگترین مشکلات فصل اول بازی Delta Force عدم توازن صحیح بین قدرت اپراتورها است. برای مثال، اپراتور پزشک با استفاده از نارنجک‌ها و پهپادهای دودزا (دو ابزار دودزا که به سرعت شارژ می‌شوند و در دسترس قرار می‌گیرند) می‌تواند میدان دید گروه بزرگی از بازیکنان را در محیط‌های مختلف، از دشت‌های وسیع تا راهروهای باریک، به شدت محدود کند. به دلیل نامتعادل بودن زمان شارژ آیتم‌های دودزای کلاس پزشک، با استفاده مکرر (اسپم) این اپراتورها و اختلال دائمی در میدان دید بازیکنان مواجهیم.
عدم توازن قدرت اپراتورها، به ویژه اپراتورهای Medic و Recon، به طور گسترده تجربه بازیکنان را در حالت Warfare تحت تاثیر قرار داده است.
«لونا/Luna» یکی دیگر از اپراتورهای بسیار قوی (Overpowered یا به اختصار OP) بازی است که با مهارت سریع شارژ شونده‌اش، تعادل بازی را به هم زده است. لونا با استفاده از تیر و کمان، قادر است تیری پرتاب کند که دشمنان حاضر در محدوده پرتاب را از پشت سنگرهایشان نمایش دهد. دشمنان پس از شناسایی شدن توسط امواج این تیر، نباید از جای خود تکان بخورند چرا که به محض حرکت، برای مدت بیشتری در دید هم‌تیمی‌های لونا قرار می‌گیرند.
اگرچه مهارت‌های لونا به اندازه اپراتورهای کلاس «پزشک» تاثیر گذار نیست، اما همچنان این قابلیت‌ها که همچون Wall-Hackهایی سریع شارژ شونده هستند، به بازیکنان امکان سوء استفاده و به دست آوردن برتری ناعادلانه را می‌دهند. این مشکلی است که باید در فصل دوم بازی اصلاح شود، هرچند که تا پایان فصل اول همچنان به قوت خود باقی مانده بود.
نقشه‌های بازی واقعاً به خوبی طراحی شده‌اند و در طول مسابقات بیست تا سی دقیقه‌ای Warfare، اجرای سناریوهای متنوعی را شاهد هستیم.
به یکی از اصلی‌ترین مولفه‌های یک بازی شوتر یعنی «گان‌پلی» بپردازیم. خوشبختانه ساختار «گان‌پلی» در بازی Delta Force بسیار خوب است و تیراندازی با هر یک از تفنگ‌ها حس خاص و جذابی دارد. از تفنگ‌های کمری و اسنایپرها گرفته تا رایفل‌ها، ماشین‌گان‌ها و شات‌گان‌ها، همه تجربه‌ای لذت‌بخش را ارائه می‌دهند. همچنین، کنترل خودروهای سنگین و مسلح نیز چالش‌برانگیز و هیجان‌انگیز است. اما با این حال، همچنان یک نقطه ضعف در گان‌پلی بازی وجود دارد.
بازی Delta Force یک بخش اسلحه‌سازی و شخصی‌سازی بسیار گسترده را ارائه می‌دهد که به عنوان یکی از نقاط قوت اصلی این بازی شناخته می‌شود. با استفاده از یک سلاح خاص و از بین بردن دشمنان، مهارت شما در استفاده از آن سلاح افزایش می‌یابد و بازی نیز آیتم‌های شخصی‌سازی متعددی را برای بهینه‌سازی آن بر اساس سبک بازی شما ارائه می‌دهد.
حالت Gunsmith یکی از نقاط قوت و ضعف بازی است. این بخش دسترسی گسترده‌ای به گیمرها می‌دهد و فرآیند اسلحه‌سازی با آن رضایت‌بخش است. اما به دلیل وجود حفره‌های متعدد، بازیکنان می‌توانند از آن سوءاستفاده کنند و Metaهای متعددی شکل بگیرد که به گان‌پلی بازی آسیب می‌رساند.
دسترسی به شخصی‌سازی تفنگ‌ها بسیار گسترده است و گیمر می‌تواند ماهیت یک تفنگ را تغییر دهد و حالت Gunsmith را از شخصی‌سازی به اسلحه‌سازی تبدیل کند. با این حال، این بخش هنوز به طور کامل بهینه‌سازی و متعادل‌سازی نشده است و باعث ایجاد تفنگ‌های بیش از حد قدرتمند (OP) می‌شود. از اسنایپرهایی که می‌توانند با حداقل افت گلوله به حداکثر برد آسیب‌رسانی برسند، تا رایفل‌هایی که با چند آپگرید ساده، بدون لگد و بسیار دقیق می‌شوند، این مسائل باعث شده‌اند که مشکلاتی در گان‌پلی بازی به وجود آید.
اگرچه اسکلت‌بندی گان‌پلی بازی Delta Force قابل قبول است، مشکلات موجود در بخش Gunsmith به نقطه ضعف این بخش تبدیل شده‌اند. امیدواریم این مسائل در فصل دوم بازی بهبود یابند. اما اکنون بیایید به عملکرد سیستم‌های Matchmaking بپردازیم.
استودیو Team Jade اعلام کرده که در فصل دوم برای مقابله با قدرت بیش از حد کلاس Medic و استفاده از نارنجک‌ها و پهپادهای دودزا، دوربین‌های حرارتی به بازی اضافه خواهند شد. این اقدام بیشتر شبیه به پاک کردن صورت مسئله است. همچنین، برای رسیدگی به مشکلات بخش Gunsmith، بسیاری از Attachmentهای تفنگ‌ها ضعیف‌تر خواهند شد.
بازی Delta Force به لطف ویژگی‌های جذابی که به رایگان ارائه می‌دهد، طی ماه اخیر مورد توجه بازیکنان قرار گرفته است. طبق اطلاعات دیتابیس استیم، این بازی روزانه بیش از ۶۰ هزار بازیکن دارد. بنابراین، انتظار می‌رود که با سرورهای شلوغی مواجه باشیم. در ساعات اولیه تجربه بازی و بخش Warfare، به سرعت به بازی‌ها و بازیکنان اضافه می‌شوید و یک رقابت را شروع می‌کنید. اما با افزایش تجربه و امتیاز، پیدا کردن یک بازی جدید به زمان بیشتری نیاز دارد؛ این مسئله سوالات زیادی را برای بازیکنان به وجود می‌آورد. در بازی‌ای که روزانه هزاران بازیکن دارد، انتظار شش دقیقه‌ای برای پیدا کردن یک بازی چه معنایی دارد؟ به ویژه زمانی که با یک محصول کاملا تفننی و کژوال سروکار داریم و از رقابت‌های شدید حالت Ranked خبری نیست.
تنها توضیح منطقی برای چنین مسئله‌ای، وجود ساختارهای امتیازدهی (MMR Matchmaking) و مهارت‌محور (Skill-based Matchmaking) در سیستم آنلاین بازی است. باید توجه داشت که وجود این عناصر در محصولی که اساساً رقابتی (Competitive) نیست، مطلوب نیست؛ چرا که هم فرآیند انتخاب و اضافه شدن بازیکن به رقابت را طولانی می‌کند و هم تجربه رقابتی شدیدی را بر بازیکنی که صرفاً برای تفریح به بازی آمده است، تحمیل می‌کند. بنابراین، احتمالاً این ساختارها هستند که روند طبقه‌بندی بازیکنان را طولانی‌تر می‌کنند.
Delta Force با رویکردی شبیه به سوپراپلیکیشن‌های چینی توسعه یافته و تلاش دارد تا در قالب یک محصول، تجربه چند بازی مختلف از دو ژانر شوترهای سندباکس کلان/تاکتیکی و Extraction Shooter را به بازیکنان ارائه دهد.
سیستم MMR یا Matchmaking Rating با تکیه بر امتیازات تجربه که به صورت عددی مشخص به بازیکنان داده می‌شوند، بازیکنان با امتیاز مشابه را در یک گروه قرار داده و در رقابت‌ها در مقابل یکدیگر قرار می‌دهد. سیستم Skill-based Matchmaking نیز بر اساس مهارت بازیکن، مانند توانایی در از بین بردن رقبا، احیای هم‌تیمی‌ها و موارد مشابه، سطح ویژه‌ای را برای گیمر تعیین می‌کند (بدون اطلاع دادن به بازیکن) و آن‌ها را بر این اساس طبقه‌بندی و مقابل یکدیگر قرار می‌دهد.
یکی از چالش‌های بازی، اعمال ساختارهای امتیازدهی و مهارت‌محور (Ranked) به تجربه‌های کژوال و رقابتی است. نکته اینجاست که استودیو Team Jade در مورد این مسئله واکنش‌های متناقضی داشته است. تهیه‌کننده اجرایی بازی، مکانیزم SBMM را تأیید کرده، در حالی که کارگردان خلاق بازی آن را تکذیب کرده است. به هر حال، ساختار Matchmaking بازی در حال حاضر پایدار نیست و نیاز به اصلاح دارد.
همانطور که قبلاً نیز اشاره شد، بازی Delta Force علاوه بر بخش Warfare، حالت Operations را نیز در دسترس بازیکنان قرار داده است. این حالت، تجربه شوترهای استخراج‌محور مانند حالت DMZ از سری کالاف دیوتی را ارائه می‌دهد. در حال حاضر، این بخش شامل نقشه‌های Space City، Black Site، Layali Grove، Zero Dam، Valkyr و Rattlesnake است.
بخش Operations در بازی Delta Force حالتی بین آثار جدی این ژانر مانند Escape From Tarkov و بازی‌های تفننی‌تر مثل حالت DMZ قرار دارد. به لطف طراحی خوب نقشه‌ها، بخش آپریشنز می‌تواند ساعات مفرحی را برای بازیکنان فراهم کند. در این بخش، تیم‌های سه نفره در نقشه‌هایی پر از سربازهای کنترل‌شده توسط هوش مصنوعی، برای استخراج آیتم‌های ارزشمند موجود در نقشه به رقابت می‌پردازند. بدین ترتیب، آپریشنز حالتی PvPvE دارد. بزرگترین مشکل این حالت، شیوع بازیکنان متقلب (چیترها) است که آسیب قابل توجهی به تجربه بازی وارد می‌کنند.
به طور کلی، باید توجه داشت که Delta Force به لطف ساختارهای مناسب گیم‌پلی، پتانسیل بالایی دارد تا به یک ویدیوگیم بزرگ و جدی در بازار شوترهای مدرن تبدیل شود. با این حال، بازی در بخش گان‌پلی، تعادل قدرت اپراتورها، کنترل وسایل نقلیه، بخش اسلحه‌سازی، نحوه Matchmaking و محافظت از محصول در مقابل بازیکنان متقلب، نیاز به اصلاح و بازنگری دارد.
یکی از ویژگی‌های اصلی بازی‌های لایو-سرویس، مکانیزم‌های ایجاد انگیزه مانند بتل‌پس و سیستم امتیازدهی XP است. این سیستم‌ها اهمیت بالایی دارند زیرا بازیکنان را ترغیب می‌کنند تا از شرکت در رقابت‌های تکراری خسته نشوند و برای کسب آیتم‌های جذاب و متنوع بتل‌پس تلاش کنند.
سیستم پیشرفت در بتل‌پس و کسب امتیازات تجربه در این بازی به‌خوبی طراحی شده است. بتل‌پس بازی ارزشمندی دارد و جوایز جذابی برای بازیکنان فراهم می‌کند. با این حال، وجود «سقف هفتگی پیشرفت» در این سیستم، یکی از مشکلات اصلی آن به شمار می‌آید. خوشبختانه فعلاً از ساختارهای Pay to Win خبری نیست. برای کسب اسکین‌های Legendary، بازیکنان باید از مکانیزم «لوت‌باکس» استفاده کنند. باید ببینیم که آیا این مکانیزم تحت تأثیر طمع ناشر قرار خواهد گرفت یا خیر.
در خصوص سیستم امتیازدهی و بتل‌پس در بازی Delta Force، یک خبر خوب و یک خبر بد وجود دارد. خبر خوب این است که بازی دارای سیستم امتیازدهی خوش‌ساخت و سخاوتمندانه‌ای است. پیشرفت بازیکنان در بتل‌پس روند مناسبی دارد و از لحاظ اعطای پاداش‌های XP و بتل‌پس، ساختاری بهینه دیده می‌شود. آیتم‌های بتل‌پس نیز جذاب هستند، از اسکین‌های زیبا برای تفنگ‌ها گرفته (که البته فعلاً محدودیت‌هایی دارند) تا آیتم‌هایی که در حالت Operations کمک می‌کنند. اما خبر بد اینکه…
یکی از مشکلات اصلی بتل‌پس بازی این است که برای پیشرفت و دریافت جوایز آن، محدودیت‌های هفتگی وجود دارد. به این صورت که بازیکنان تنها می‌توانند تا سقف مشخصی از امتیازات را در یک هفته کسب کنند و اگر از این حد فراتر بروند، جوایز بتل‌پس به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد. این محدودیت برای بازیکنانی که بتل‌پس را خریداری کرده‌اند، منطقی به نظر نمی‌رسد؛ چرا که آن‌ها برای این آیتم پول پرداخت کرده‌اند و انتظار دارند بدون محدودیت از آن استفاده کنند. امیدواریم این مشکل در آینده اصلاح شود.
بازی Delta Force برای پیشرفت و بقا باید به بازخورد جامعه‌ی بازیکنانش اهمیت دهد، اما تاکنون تیم تولید به این موضوع توجه کافی نداشته است. عدم شفافیت در مسائل MMR و SBMM، پاسخ‌های ضد و نقیض استودیو سازنده، نگرانی‌های مربوط به آپدیت‌های فصل دوم، مشکلات تعادل قدرت اپراتورها و نقص‌های بخش اسلحه‌سازی، همه باعث نگرانی بازیکنان درباره آینده این بازی شده‌اند.
در فصل دوم بازی Delta Force، علاوه بر اضافه شدن حالت داستانی، یک اپراتور جدید و حالتی با ساختار «رقابت سه تیم سه نفره» به بازی افزوده خواهند شد.
از نظر فنی، بخش‌های آنلاین بازی (Warfare و Operations) به لطف استفاده از موتور گرافیکی Unreal Engine 4، تجربه‌ای روان و بهینه ارائه می‌دهند. با این حال، رابط کاربری بازی و منوهای شلوغ آن برای بازیکنان جذابیت چندانی ندارند و نیاز به بهبود و رفع مشکلات فنی، از جمله باگ‌های رابط کاربری، دارند.
نقد و بررسی فصل اول بازی Delta Force
امتیاز گیماتک: ۷ از ۱۰
بازی Delta Force، اثری پرپتانسیل و جذاب از استودیو چینی Team Jade، با الهام از عناصر موفق بازی‌های معروفی همچون سری Battlefield سعی دارد جایگاه خود را در بازار رقابتی شوترها تثبیت کند. این بازی با رویکرد سوپراپلیکیشن‌های چینی طراحی شده و تلاش دارد تجربه‌های مختلفی از ژانرهای شوتر سندباکس و Extraction Shooter را در قالب یک محصول به بازیکنان ارائه دهد. هرچند این تلاش قابل احترام است، اما در حال حاضر مشکلات گیم‌پلی نظیر نامتعادل بودن قدرت اپراتورها، نقص‌های بخش اسلحه‌سازی، کنترل دشوار وسایل نقلیه، شیوع تقلب در حالت Operations و مشکلات Matchmaking، این تجربه را تحت تأثیر قرار داده است.
فاصله زیادی بین Delta Force و بزرگان این ژانر وجود دارد. با این حال، انتظار می‌رود که تیم سازنده با ایجاد ارتباط معنادار با جامعه بازیکنان، این بازی پرپتانسیل را به شکوفایی برساند.
- نقاط قوت
- داستان جذاب حماسی
- سیستم مبارزه‌ای سریع و روان
- گرافیک و صداگذاری بهبود یافته
- قابلیت شخصی‌سازی بالا
- نقاط ضعف
- نا متعادل بودن قدرت اپراتورها؛ به‌خصوص اپراتورهای Medic و Recon
- تاثیر منفی ساختارهای SBMM و MMR بر سیستم مچ‌میکینگ؛ چه پیش از برپایی رقابت‌ها و چه در زمان برگزاری بازی
- بدقلق بودن کنترل وسایل نقلیه
- عملکرد ضعیف در مقابل بازیکنان متقلب در حالت Operations
- مشکلات فنی رابط کاربری
- محدودیت زمانی هفتگی در پیشرفت در بتل‌پس
- حفره‌های پرتعداد در حالت اسلحه‌سازی که به سوء استفاده بازیکنان و آسیب به گان‌پلی همراه شده است
